శ్రీకాంత్ జావాజీ గత 12 సంవత్సరాలుగా అక్కన మదన్న ఆలయంలో పోతురాజుగా పనిచేస్తున్నారు. "బల్కంపేట యల్లమ్మ కళ్యాణం సమయం నుండి నేను నిష్టను పాటిస్తాను" అని ఆయన వివరించారు. “నేను చెప్పులు లేకుండా నడుస్తాను, ఏనుగు ఊరేగింపు ముగిసే వరకు మాంసాహారం తినను. నేను ఆదివారం మొత్తం ఉపవాసం ఉంటాను, ఆదివారం, సోమవారం రెండు రోజులూ పసుపు, సింధూరం, నూనె, నిమ్మరసం, వేప ఆకులు పూయడానికి కనీసం రెండు గంటలు పడుతుంది.
చాలా మంది పోతురాజులు ఒకటిన్నర శతాబ్దం పాటు ఈ పాత్రను పోషించిన కుటుంబాలకు చెందినవారు. లాల్ దర్వాజాలోని శ్రీసింహవాహిని మహాంకాళి దేవాలయంలో ప్రధాన పోతురాజు అయిన పోసాని అశ్విన్ ముదిరాజ్, సుమారు 120 సంవత్సరాలుగా సేవ చేస్తున్న వంశం నుండి వచ్చారు.
"నేను ఉదయాన్నే లేచి, స్నానం చేసి, ఇంట్లో దేవతకు పూజలు చేస్తాను, మా కుటుంబంలోని మరణించిన పోతురాజులను కూడా గౌరవిస్తాను" అని ఆయన చెప్పారు. పురాణాల ప్రకారం, పోతురాజు ఏడుగురు సోదరి దేవతలకు తమ్ముడు. దేవతలను మొదట ఊరేగింపుగా తీసుకువెళ్ళినప్పుడు, వారు తమ సోదరుడిని తమతో పాటు తీసుకెళ్లమని అడిగారు. అప్పటి నుండి, అతను వారి ఊరేగింపులకు నాయకత్వం వహిస్తున్నాడు. వారి రక్షణ స్ఫూర్తిని ప్రతిబింబిస్తూ, బోనాలు ఉత్సవాలకు ఒక ప్రత్యేకమైన ఉత్సాహాన్ని జోడించాడు. పసుపు రంగులో పూసుకుని, నుదుటిపై సింధూరం ధరించి, వారు నడుము బెల్టులు, గంటలు కట్టిన చీలమండలు ధరిస్తారు. కొరడాతో కొడుతూ, దేవతల ఊరేగింపులో పాల్గొంటాడు.
సాంప్రదాయకంగా, పోతురాజు బలి చర్యగా మేక మెడను కొరుకుతాడు. నేడు అతను బలిగంప ఊరేగింపుకు నాయకత్వం వహించే ముందు ప్రతీకాత్మకంగా గుమ్మడికాయను కొరికి, నైవేద్య బోనం (ఆహారం) మోసుకెళ్ళి, ఆ ప్రాంతమంతా ఇళ్లపై చల్లుతాడు.
