శ్రావణ మాసంలో వచ్చే తొలి రాఖీ పండుగ రోజున సోదరీ సోదరీమణులు రాఖీ కట్టి ఆశీర్వాదాలు తీసుకుంటారు. అన్నదమ్ములకు రాఖీ కట్టి వారి నుంచి చెల్లెళ్లు కానుకలు పొందుతుంటారు. అలాంటి రాఖీ పండుగకు శ్రీకృష్ణ-ద్రౌపదీ దేవీల అన్నాచెల్లెల్ల బంధానికి ప్రతీకగా చెప్తుంటారు. పూర్వం శ్రీకృష్ణునికి సృతదేవి అనే మేనత్త ఉండేది. ఆమెకు శిశుపాలుడు అనే పిల్లాడు పుట్టాడు. వికృతంగా పుట్టే ఆ పిల్లాడు.. శ్రీకృష్ణుడి స్పర్శతోనే చక్కని రూపం ధరిస్తాడు. అయితే చక్కని రూపం ఇచ్చిన వాడి చేతిలో శిశుపాలుడు మరణిస్తాడనే శాపం ఉండేది.
దీన్ని గమనించిన సృతదేవి తన కొడుకుని చంపే పరిస్థితి వచ్చినా కూడా పెద్ద మనసుతో క్షమించి వదిలేయమని వేడుకుంటుంది. దానికి శ్రీకృష్ణుడు కరిగిపోయి నూరు తప్పులు వరకు అతనిని చంపనని వరమిస్తాడు. కానీ వంద తప్పులు దాటితే మాత్రం శిక్షించక తప్పదని చెప్తాడు. ఇలా శిశుపాలుడు వంద తప్పులు పూర్తికాగానే, కృష్ణుడు సుదర్శన చక్రంతో శిశుపాలుడుని హతమారుస్తాడు.
కృష్ణుడు ఎంతో కోపంతో సుదర్శన చక్రం ప్రయోగించడంతో అతని కృష్ణుని వేలుకు గాయమై రక్తం కారుతుంది. ఆ సమయంలో ద్రౌపదీ దేవి తన చీర కొంగును చించి, కృష్ణుని వేలుకు రక్షగా చుడుతుంది. తనను సోదరుడిగా భావించి ఆదుకున్నావు కాబట్టి.. నీకు ఎలాంటి ప్రమాదం వచ్చినా.. నన్ను తలుచుకుటే నిన్ను ఆదుకుంటానని అభయమిస్తాడు. ఇలా కృష్ణుడు.. ద్రౌపదికి ఇచ్చిన అభయమే.. ఈ సంఘటనే రక్షా భందనానికి నాందిగా నిలిచింది.
