పెళ్లి లాగానే ప్రేమలో కూడా భిన్న దృవాల నుంచి వచ్చిన ఓ స్త్రీ, పురుషుడు కలిసి సహజీవనం చేయాల్సి ఉంటుంది. పెళ్లి తరహా కొన్ని బాధ్యతలు, మరికొన్ని సంబంధాలు లేకపోయినా ప్రేమలో సైతం అప్పుడప్పుడూ కొన్ని గిల్లి కజ్జాలు ఏర్పడడం సహజం. అయితే శృతిమించి రాగాన పడనంతవరకు ఈ రకమైన చిన్న చిన్న గిల్లి కజ్జాలు సైతం ప్రేమ బంధం బలీయం కావడానికి తోడ్పడుతాయి.
అన్ని రకాల బంధాల్లో లాగానే ప్రేమ బంధంలో సైతం కొన్నిసార్లు అపార్థాలు, అనుమానాలు చోటు చేసుకోవచ్చు. నువ్వు చేసే పనులేం బాగోలేదు... అంటూ ప్రియుడిపై ప్రేయసి కోప్పడే దశ నుంచి... నాకు నీ వరసేం నచ్చడం లేదు అంటూ ప్రేయసిపై ప్రియుడు యుద్ధానికి సిద్ధమయ్యేవరకు ఇలాంటివి చోటు చేసుకోవచ్చు.
పెళ్లి అంటే పదిమంది సాక్షిగా ఏర్పడిన ఓ బంధమని నమ్మినంతగా ప్రేమ అనేది రెండు మనసుల సాక్షిగా ఏర్పడిన బంధమని చాలామంది ఆలోచించకపోవడమే.
అయితే ప్రారంభంలోనే చెప్పుకున్నట్టు ఈ చిన్న గొడవలేవీ కూడా పెరిగి పెద్దవి కానంతవరకు వారి ప్రేమ బంధానికి వచ్చిన ఢోకా ఏం లేదు. ఎటొచ్చీ చిన్న గొడవలు సైతం చినికి చినికి గాలివానగా మారినపుడే ప్రేమబంధం కూడా బలహీనపడి విడిపోయే ప్రమాదం ఏర్పడుతుంది. అందుకే ప్రేమబంధాన్ని కాపాడుకోవాలన్నా కూడా కొన్ని రకాల సర్దుబాట్లు, కొన్ని రకాల పట్టువిడుపు ధోరణులు తప్పవు మరి.
ఎదురుగా కూర్చున్నవారి గురించి ఓ రెండు నిమిషాల్లో తెల్సుకుని పెళ్లికి సిద్ధమైనట్టే కేవలం కళ్లు, మనసు స్పందించినపుడు ప్రేమించడానికి సిద్ధమవుతాం. అయితే పెళ్లిలో ఇద్దరూ ఒకే సమయంలో ఒకరికొకరు నచ్చి పెళ్లికి సిద్ధమైతే ప్రేమలో మాత్రం ఇద్దరూ కలిసి ప్రేమ జీవులుగా మారడానికి కొంత సమయం పడుతుంది.
ఎందుకంటే నువ్వు నాకు నచ్చావంటూ ఒకరు చెప్పగానే ఎదుటి వ్యక్తి కూడా వారి ప్రేమను అంగీకరించడం అనేది దాదాపు అసాధ్యం. అయితే ఎదుటి వ్యక్తిలోని నిజాయితీ, తనమీద ఉండే ప్రేమ భావం లాంటివి బలీయమని తేలినపుడే ఆ ఎదుటివారు కూడా వారి ప్రేమను అంగీకరించడం జరుగుంది. అంటే ఒకర్ని ప్రేమించడానికి ముందే వారిని గురించి మనం కొద్దో గొప్పో తెల్సుకునే ముందుకు అడుగేయడం జరుగుతోంది అన్నమాట.
పెళ్లి బంధమైనా, ప్రేమ బంధమైన వేర్వేరు ఆలోచనలతో, వేర్వేరు కుటుంబాలనుంచి వచ్చి కలిసిన ఇరువురి బంధమే. కాబట్టి ఇద్దరూ ఒకేలా ఆలోచించాలి, ఇద్దరూ ఒకేలా ప్రవర్తించాలి అని కోరుకోవడం దురాశే అవుతుంది.
మరి అలాంటి సందర్భాల్లో పెళ్లి కంటే ప్రేమ బంధాలే ఎందుకు ఎక్కువగా విఫలం అవుతున్నాయి అని ప్రశ్నించుకుంటే దానికి సమాధానం చెప్పడం సులువే. పెళ్లి అంటే పదిమంది సాక్షిగా ఏర్పడిన ఓ బంధమని నమ్మినంతగా ప్రేమ అనేది రెండు మనసుల సాక్షిగా ఏర్పడిన బంధమని చాలామంది ఆలోచించకపోవడమే.
పెళ్లి బంధమైనా, ప్రేమ బంధమైన వేర్వేరు ఆలోచనలతో, వేర్వేరు కుటుంబాలనుంచి వచ్చి కలిసిన ఇరువురి బంధమే. కాబట్టి ఇద్దరూ ఒకేలా ఆలోచించాలి, ఇద్దరూ ఒకేలా ప్రవర్తించాలి అని కోరుకోవడం దురాశే అవుతుంది. కానీ నీ కోసం నేను... అంటూ ఇద్దరూ కాస్తో కూస్తో సర్ధుకుపోవడం ప్రారంభిస్తే అది ఏ రకమైన బంధమైనా దీర్ఘకాలం కొనసాగే అవకాశముంది.
అయితే ఇక్కడ మరో అంశం గురించి కూడా చర్చించాల్సిన అవసరముంది. ఎదుటివారి కోసం నేనెందుకు మారాలి. ఆమాత్రం స్వాతంత్ర్యం నాకు లేదా అంటూ ప్రశ్నించేవారికి పైన చెప్పిందంతా ఒట్టి వ్యర్థమైన విషయంగా అన్పించవచ్చు. ఇక్కడ సర్ధుబాటు అంటే ఓ బంధానికి కట్టుబడ్డ వారిద్దరికి మాత్రమే సంబంధించింది.
ఆ బంధంలో ఉన్నవారు శరీరాలు వేరైనా మనసులు ఒక్కటిగా ప్రవర్తించాల్సిన అవసరం ఉంది కాబట్టి ఇందులో వేరే వారి కోసం నేను మారాలా అన్న ప్రశ్నకు తావే లేదు. ఎటొచ్చీ ఈ సర్దుబాటు అనే ధోరణి బంధంలోని ఇద్దరి వ్యక్తులోనూ ఉంటేనే వారి మధ్య ఎలాంటి గొడవలొచ్చినా వారి బంధం బలహీనమయ్యే అవకాశం ఎంతమాత్రం ఉండదు.
